30 Ağustos 2010 Pazartesi

ayrılık hüznü...

şimdi anı biriktirme zamanı... her bakış, her hareket, her söz hafızamda daha derin yer ediyor... aç kalan vücudun yemek bulduğunda biriktirmesi gibi kalp de sevdiğinden uzaklaşacağını hissettiğinde anı biriktiriyor böyle. ayrılık hüznü gelip de yüreğin ortasına çöktüğünde, sakladığı anıları çıkarıp çıkarıp savaşabilsin diye.
böyle bilinmeze doğru bir ayrılık da daha mı zormuş ne... sanki gittiği yeri tanırsan daha kolaymış gibi de bilmediğin bir yere bir çok belirsizlikle göndermek de başka bir boyutmuş.
Allah'ım sen sabır ver hepimize...