Okuduklarım..... OlasılıkSız, Empati

Okuduklarım alanında okumakta olduğum kitapları yazıyorum. Blog oluştuğunda elimde OlasılıkSız vardı. Adam Fawer isimli yeni bir yazarın kitabı.
Yazar kendi halinde, orda burda master yapmış, iyi bir şirkette çalışan bir adamken, en yakın arkadaşı kanser oluyor. Birlikte yazarlık hayali kurduğu bu arkadaşının başına gelenler adamı ateşliyor ve hayalini gerçekleştirmek için zamanı olmayabileceğini farkedip hemen işe girişiyor. Arkadaşı da kendi kitabını yazmaya başlıyor. Adam Fawer'ın ilk kitabı böylece ortaya çıkıyor. Ancak arkadaşı kendi kitabının yayınlanmasından kısa süre sonra bu dünyadan ayrılıyor.
İşte böyle bir hikayesi olan yazarın ilk kitabı OlasılıkSız muhteşemdi. Gerçekten uzun süredir okuduğum kitaplar arasında, kurgusuna bayıldığım ve sonuda "e böyle mi biter bu kitap" dedirtmeyen bir kitaptı. Hatta bu kitap Türkiye'de o kadar sevilmiş ki, Türkiye'den Adam Fawer'a mail atıp beğenilerini dile getiren okuyucular olmuş. Adam Fawer da bundan etkilenip ikinci kitabı Empati'nin Türkçe baskısını, orjinal İngilizce baskısından önce yayınlamış.
Empati de OlasılıkSız kadar özgün ve ilginç bir konuya sahip. Başarılı da bir hikaye ancak itiraf etmeliyim ki ilk kitabı daha çok beğendim...

....

SANA BAKMAK

Herşey yapılabilir

Bir beyaz kağıtla

Uçak örneğin, uçurtma mesela.

Altına konulabilir

Bir ayağı ötekinden kısa olduğu için

Sallanan bir masanın.

Veya şiir yazılabilir

Süresi ötekilerden kısa

Bir ömür üzerine..

Bir beyaz kağıda

Herşey yazılabilir,

Senin dışında..

Güzelliğine benzetme bulmak zor,

Sen iyisimi sana benzemeye çalışan

Herşeyden:

Bir gülden bir ilk bir sonbahardan sor.

Belki tabiattadır çaresi

Senin bir çiçeğe bu kadar benzemenin..

Ve benim

Bilinci nasırlı bir bahçıvan çaresizliğim..

Anlarım bitkiden filan

Ama anlatamam

Toprağın güneşle konuşmasını

Sana çok benzeyen bir çiçek yoluyla

Sen bana ışık ver yeter

Bende filiz çok..

Köklerim içimde gizlidir

Gelen giden, açan soran, bere budak yok

Bir şiir istersin

"içinde benzetmeler" olan

Kusura bakma sevgilim

Heybemde sana benzeyecek kadar

Güzel birşey yok

Uzun bir yoldan gelen

Tedariksiz, katıksız bir yolcuyum

Yaralı yarasız sevdalardan geçtim

Koynumda bir beyaz kağıt boşluğu

Herşeyi anlattım..

Olan olmayan, acıtan sancıtan..

Bilsem ki sana varmak içindi

Bütün mola sancıları

Bütün stabilize arkadaşlıklar

Daha hızlı koşardım

Severadım gelirdim

Gözlerinin mercan maviliğine..

Sana bakmak

Suya bakmaktır..

Sana bakmak

Bir mucizeyi anlamaktır..

Sağa sola bakmadan yürüdüğüm yollar tanıktır

Aşk sorgusunda şahanem

Yalnız kelepçeler sanıktır

Ne yazsam olmuyor

Çünkü bilenler hatırlar..

Hem yapılmış hem yapma çiçek satanlar

Bahçıvan değil tüccarlardır

Sen öyle göz,

Sen öyle toprak ve güneş ortaklığı

Sen teninde cennet kayganlığı iken,

Sana şiir yazmak ahmaklıktır..

Bir tek söz kalır

Dişlerimin arasından

Ben sana gülüm derim

Gülün ömrü uzamaya başlar

Verdiğim bütün sözler

Sende kalsın isterim

Ben sana gülüm derim

Gül sana benzediği için ölümsüz..

Yazdığım bütün şiirler

Sana başlayan bir kitap için önsöz

Sana bakmak

Bir beyaz kağıda bakmaktır.

Her şey olmaya hazır

sana bakmak

suya bakmaktır..

gördüğün suretten utanmak..

sana bakmak

bütün rastlantıları reddedip

bir mucizeyi anlamaktır..

sana bakmak

Allah’a inanmaktır.

YILMAZ ERDOĞAN

hoşgeldin bebiş

banka teyzesi !!!

şu internet bankacılığının gözünü seveyim. dün bir banka şubesine işim düştü de
kıymetini anladım.
malum p.tesi olduğu için şube çok yoğundu ve uzun süre sıra beklemek zorunda kaldım.
nihayet bana sıra geldiğinde de banka teyzemiz işlemimi yapamayacağını, kendi şubeme
gitmemi söyledi. durumu anlattım, şubemin çok uzak olduğunu, çalıştığımı, izin alamadığımı,
bu işlemin o kadar da şubeme gitmemi gerektirmeyecek bir işlem olmadığını ama nafile...
bir hışım ofise döndüm, şubemin telefonunu bulup aradım. ordaki görevli ise işlemimi
herhangi bir şubeden yapabileceğimi, gittiğim şubenin bana niye öyle söylediğini anlamadığını
söyledi. çıldıracaktım nerdeyse sinirden. gözümü kararttım geri döndüm. bir yandan sıra beklerken bir yandan danışmadaki elemana durumu anlattım o da şubemdeki görevliyle aynı şeyi söyleyip işlemimi yapmayan banka teyzesini arayıp neden işlemimi yapmadığını sordu.
ne dese beğenirsiniz; "gelsin yapayım o zaman".
Allah'tan çok sıra vardı ve bana gelene kadar sinirlerim yatıştı.
tabi bu yatışmada insanların banka teyzesini çıldırtmalarını izlememin de etkisi oldu.
sonunda işlemimi bitirip, üstelik maraz çıkarmadan, ofise dönerken cep telefonum çaldı,
meşhur banka teyzesi; imzalatmayı unuttuğu bir belge varmış ve yakındaysam geri dönebilirmiymişim.
Ya sabır dedim ve döndüm. evet gerçekten döndüm. benden özür diliyor falan, tam o sırada yanlış yönlendirdiği bir amca tarafından, belki de biraz haksızca ve çok fena tarafından azarlanınca yine sustum, kolay gelsin dedim ama sesli şekilde bir daha şubeye işim düşmemesini dileyerek uzaklaştım.
Allah banka teyzelerine de, o banka teyzelerine iş yaptırmaya çalışanlara da sabır versin :)))

yeni hobilerim :D

monoton ve boşa geçen zamanlarımı değerlendirmek için bir hobi edinmeye karar verdim. uzun zamandır aklımda örgü vardı bi de yanına yeni bir tane buldum. Dikiş...
ama öle profesyonel şeyler beklemeyin, örgü için bir "örgü şablonu", dikiş için de pille çalışan mini bir "dikiş makinesi" aldım... he he he

merhaba!

ilk yazımı yazmak için baya uzun düşündüm. sonra dedim boşveeer... yaz gitsin :D
bazen hayatımla ilgili notlar yazmak istiyorum. hatta bazen yazıyorum da. ama sonra ya kayboluyor yada öyle boş boş duruyorlar. sonunda bunun için doğru platformu buldum galiba.
umarım burdakilerin sonu da daha öncekilere benzemez!